Περίανδρος - Κόρινθος

Γκραβούρα που απεικονίζει τον Περίανδρο
να κρατάει σκήπτρο, ρόπαλο και κλαδί ελιάς στο χέρι.
Από το βιβλίο τού Thomas Stanley, Ιστορία της φιλοσοφίας (1655)

Λίγα πραγματολογικά στοιχεία για πρόσωπα, πράγματα και τόπους που αναφέρονται στο κεφάλαιο του Περίανδρου:

Ο Περίανδρος, τύραννος της Κορίνθου, είχε τη φήμη του σκληρού και αδίστακτου τυράννου, ακόμα και στην αρχαιότητα. Κυνήγησε αλύπητα τους πολιτικούς του αντιπάλους, σκότωσε ακόμα και συγγενείς του, και στάθηκε αμείλικτος με όποιον διαφωνούσε σε οτιδήποτε μαζί του. Γι' αυτό, οι παλιότεροι συγγραφείς δεν τον συγκατέλεγαν στους Επτά Σοφούς, αλλά στη θέση του ανέφεραν τον Μύσωνα τον Χηνέα, που θα τον συναντήσουμε στο κεφάλαιο για τον Χϊλωνα στο “Ταξίδι στους Επτά Σοφούς”.

Κορινθιακός αρύβαλλος
του 625 π.Χ. περίπου.
Απεικονίζονται ένας κύκνος
και ένας πετεινός. 

Παρ' όλη την αυταρχική πολιτική του (ή ίσως εξαιτίας της), ο Περίανδρος έκανε σημαντικά πράγματα για την ανάπτυξη του εμπορίου, της οικονομίας αλλά και του πολιτισμού. Την εποχή της διακυβέρνησής του αναπτύχθηκε ιδιαίτερα η κορινθιακή αγγειοπλαστική. Ο αρύβαλλος, που αναφέρεται στο “Ταξίδι στους Επτά Σοφούς”, ήταν χαρακτηριστικό κορινθιακό αγγείο. Μικρό σε μέγεθος, με σχήμα σφαιρικό συνήθως και πάντα ζωγραφισμένο με ωραίες και ζωηρές αγγειογραφίες, το χρησιμοποιούσαν για αρώματα και για το λάδι με το οποίο οι αθλητές άλειφαν το σώμα τους.

Ένα μικρό τμήμα του Διόλκου,
όπως έχει ανακαλυφθεί σήμερα
από τους αρχαιολόγους. 

Το μεγάλο κατασκευαστικό επίτευγμα του Περίανδρου ήταν αναμφισβήτητα ο Δίολκος, ο πλακόστρωτος δρόμος που συνέδεε τις δυο πλευρές του Ισθμού, πάνω στον οποίο κινούνταν τα πλοία για να ταξιδέψουν από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό κόλπο. Λέγεται ότι ο Περίανδρος είχε σκεφτεί να ανοίξει διώρυγα, αλλά εμποδίστηκε από τις θρησκευτικές προλήψεις, που θεωρούσαν ότι τέτοια παρέμβαση στη φύση θα ήταν ύβρις προς τους θεούς.

Η ακόλουθη ταινία animation, που είναι μια παραγωγή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, αναπαριστά αυτό το τεράστιο τεχνικό έργο της αρχαιότητας:

Πίνακας του Albrecht Dürer που απεικονίζει
τον θρύλο τού Αρίωνα.

Ο Αρίων, ο λυρικός ποιητής από τη Μήθυμνα της Λέσβου, που συναντάμε στο “Ταξίδι στους Επτά Σοφούς”, ήταν ένας πολύ μεγάλος μουσικός. Ο Ηρόδοτος λέει γι' αυτόν μια ιστορία: ότι κάποιοι πειρατές λήστεψαν κάποτε το πλοίο με το οποίο ταξίδευε, και απείλησαν να τον πετάξουν στη θάλασσα. Εκείνος ζήτησε, ως τελευταία χάρη, να τον αφήσουν να τραγουδήσει. Οι πειρατές δέχτηκαν. Όταν άρχισε να τραγουδάει, ένα δελφίνι μαγεύτηκε από τη θείκή μελωδία και ήρθε, τον πήρε στην πλάτη του, και τον έβγαλε στη στεριά. Από εκεί ο ποιητής πήγε με τα πόδι μέχρι την Κόρινθο, όπου ο Περίανδρος, όταν άκουσε την ιστορία του, συνέλαβε και εκτέλεσε τους πειρατές. Δεν σας θυμίζει αυτή η ιστορία το τραγούδι του Αρίωνα που διαβάσατε στο “Ταξίδι στους Επτά Σοφούς”;